Seni Sensiz Sevişim Şiiri - İsmail Malatya

Havaya, suya düştü cemre
Toprağa tohum düştü
Yüreğime ise aşk
Ondandır sevişim seni
Kavuşma ihtimalim olmaksızın
Uzaktan uzağa
Bir kerecik görmeden
Seni sensiz sevişim
Yıkıyor dağları sırtıma
Ve öpmeye kalksam hayatı
Seni zannederek
Saçlarını koklasam yemliklerin
Kavuşmadan kaybetmenin
Ne olduğunu öğretir bana kader
Sapsarı hüzünler birikir gönlümde.
Soruyorum hayata
Beni umursamadan
Nasıl uyursun?
Yastığın taşlaşmaz mı ?
Yüreğin korlaşmaz mı?