Seni Sensiz De Sevmeyi Öğrendim

Hayat bana daha neler öğretecek.
Hayat bana daha neler gösterecek,
Hayat bana daha ne kadar acı çektirecek,
Hayat bana daha ne yapabilir,
En fazla canımı alır derken,
Hayat bu, hayatım diyeceğim kişi,
Hayatımı mahvetti, bende,
Seni sensiz de, sevmeyi öğrendim...

Yaşamaya çalıştığım, sevgisiz bu hayatta,
Bende seni unutacak,
Bu acıya dayanacak bir kalp yokmuş.
Sevgimi unutturacak, hiç bir güç yokmuş.
Şunu da hissediyorum ve görüyorum.
Sende de, beni sevecek, ne bir yürek,
Nede sevgimi hisedebileceğin bir kalbin yokmuş.
Ben yinede seni sevmeyi,
Seni sensiz de, sevmeyi öğrendim...

Hayatta yapmam dediğim,
Bana kimse geri adım attıramaz, dedikçe,
Seninle ilgili, ne hayallerim değişti,
Ne senden vazgeçtim.
Nede seni sevmekten vazgeçtim.
Kendimi birazda olsa,
Sana olan sevgimden geri adım atmayı seçtim.
Yüreğimin acısına rağmen,
Seni sensiz de, sevmeyi öğrendim...

Benim kalbimin tek sahibi sensin,
Seni yüreğimde, kalbimde yaşatmayı öğrendim.
Yokluğunla kendi başıma, baş etmeyi öğrendim.
Artık ağlamıyorum, içime atmayı öğrendim.
Ne senden uzaklaşmayı öğrendim,
Nede sana yakın olmayı öğrendim.
Sana olan sevgimi, hem zamana,
Hemde sana bırakmayı öğrendim.
Aslında ben hiç bir öğrenemedim, ben sadece,
Seni sensiz de, sevmeyi öğrendim...