Seni, sensiz buldum
seni, sensiz sevdim
seni, sensiz yaşadım.
Sen varken her şey var
dünyayı yaşıyorum senin yanında
sen yokken, sadece seni.
Sen yokken yanımda,
kollarımdasın.
Gözlerinin girdabında eriyorum
sıcaklığın yaz güneşi gibi yakıyor ruhumu.
Ilık esen rüzgarda oynaşan yapraklarda sesin
yürümeni duyuyorum yumuşacık
sesin kulaklarımı dolduruyor; ıp ıssız
seni yaşıyorum doyasıya
yalnızlığımda.
Uzun yollar ötesinde sevdim seni
alıştım sensizliğe.
İçtiğim sensin, kadehimdeki içki değil.
Seni yaşadım tüm ömrümce
dünyanın kahrı değil.
1986 Ankara
Kayıt Tarihi : 22.11.2020 02:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Erdal Güzeldemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/22/seni-sensiz-buldum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!