Seni Sende Yaşıyorum. Şiiri - Salih Özgenç

Beynimde özlemini, bedenimde asırladır saklanmış kokunu
Ağırlığını, aşkını, senin olmanın sorumluluğunu
Dününü, bugününü, yarınını, her yılını taşıyorum
Kahvemsin, telvemsin, kalemim, satırım, şiirim
Önünde diz çöktüğüm, kulu, kurbanı olduğum
Yorgunluğum, dinginliğim, çocukluğum, gençliğim
Tutunacak dalım, salınacak yaprağım
Var olmamda sen ol isterim dayanağım...
Adını dağlara yazayım istiyorum, sıra sıra
Garip bir tutku, bilsin istiyorum herkes
Benim olduğunu, senin olduğumu
Sevgi büyüttüğümüzü yüreklerimizde
Durmadan büyüyen, hep büyüyen, azmanlaşan
Görsün istiyorum görünmeyeni, gönüller, gözler
Örnek olsun, çoğalsın sevgiler bizi ezsin
Sen bekle beni kuşlar yuva örerken
İnce, uzun ve yeşil dallara özenle
Sen sar beni, sarmala, kundakla
Başımı bağla, annelik et, el ver, emek ver
Seni bana, gözüm arkada kalmaz beni toprağa ver.
Senin acılarını, geceler boyu sancılarını
Sevinçlerini, gülüşlerini taşıyorum.
Her an, hep, asırlardır; seni sende yaşıyorum
Düşüncelerini, hayallerini, beklentilerini bana ver
Benim olan olmasın, her şeyimi sen al
Sensiz dünyam olmasın, bebeler sensiz doğmasın
Ve çok yaşa, kurban olurum, çok yaşa.