Aşk, ateştir, yakar ben’i,
Küllerimden doğar hakikatin sesi.
Ne ben kalırım, ne sen kalırsın,
Aşkta ikilik ölür, bir kalır gerisi.
Bir damla idim, deryana düştüm,
Adını bilmeden sana dönüştüm.
Her nefeste, sen dedim, seni duydum,
Aşk dedikleri — bendeki Sen’dir, bunu bildim.
Kalbim bir mescit, aşk imamı orda,
Her duyguda yanarım senin aşkınla.
Gözlerim görmez dünyayı artık,
Senin nurun vurur varlığın duvarına.
Ben seni sevmem, Sen bende seversin,
Ben söylerim sanırım, oysa Sen dersin.
Her “ben” dediğimde biraz eksilirim,
Her “Sen” dediğimde biraz var olurum.
Aşk, ne kavuşmak, ne ayrılıktır,
O, vuslatın kendinde kaybolmaktır.
Bir yudum içtim o ezel şarabından,
Ve anladım: Aşk, seni sende hatırlamaktır.
Sinan Bayram
Sinan BayramKayıt Tarihi : 29.11.2025 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!