'Seni sen olduğun için sevdim mesela'

Kaldırım kenarındaki ekmek kırıntısı gibi artık aşkın yalvarışları,
İçlerinde inanç zerresi taşıyan insanların merhametine mahkum.
Hoyrat esen rüzgarın savurduğu yöne gitmeye mecbur,
Aç bir midenin sıcaklığında değer görmeye muhtaç!

Herşeyi sever olmuş kalpler.
Her hissiyatı eser miktarda barındırmaya başlamış içinde duygular...
Sebepsiz yere nefret etmek, yasal ve serbest!
İçinde mini mini kin tohumları biriktirmekte bedava üstelik.

Bir kalbe değebilmenin en yakın güzergahı gözler,
Makyaj kalıntılarından engebeli halde,
Meziyet haritası yüzlerde keskin virajlar hakim.
İnsanlar hava yolları müptelası olmuşlar,
Rüzgarının estiği yöne, savrulmalık ambalajlarda küçük heyecanlar.

Artık belirli standartlara göre imal ediliyor sevdalar,
Kalite yönetimi baskısında liste halinde üstelik.
Mevsimlik kampanyaları var mesela,
Yada her kalbe uygun tarifeler yer alıyor kataloglarda.

Talebe göre değişme özelliği de gösterebiliyor hem.
Dünyana dar gelince genişletebilmek mümkün.
Her ayrıntı basite indirgenmiş durumda,
Yeter ki iste ve sahibi ol düşüncesi var akıllarda.

İnternet üzerinden sipariş imkanları da mevcut,
İnceleyip karar verecek kadar net ifadeler var karşında.
Ne çıkarsa bahtıma diye bir kader yanılsamasına yer yok artık...
Herkes kendi standardizasyonlarına denk hayat arkadaşını
Seçebilmenin mutluluğunda...

Düşünüyorum da,
Sen haklıydın galiba!
Ben gerçekten de sevmeyi bilmiyorum ki...
Yaşadığım devrin hiçbir tabiri değildi içimdeki.
Seni sen olduğun için sevdim mesela,
Sevdim...sevdim...sevdim...
Ve nefret ettim sonunda!