Seni sanırım kaybedeceğim
Bu satırları okurken
Satır satır silineceğim aklından
Adeta bir kitabı yakarcasına
Sen beni silerken
Bende adım adım gideceğim
Sevdanı unutabilecek yerlere
Eğer böyle bir yer varsa
Haklısın da, nasıl severim
Tanımadığım bir yüzü
Nasıl aşık edebilir
Beni bi yabancının sözü
Ama bilemezsin
Seni senden çok
Anlatan gözlerini
Ama göremezsin
Kar tanesi gibi beyaz
Yüzünün neler söylediğini
Ressamlara konuşur-
Gözler, sözlerden çok
Ama farkediyorum ki
Gözlerindeki şiirleri anlatacak
Ne ressam var ne de şair
Evet haklısın geç kaldım
Sana sevdaya ve evet
Kalbin ihanet etmeyecek
Bu yabancı kalbin uğruna
Ve yinede bilmelisin
Bu hikayenin sonunu
Birlikte sırtlamalıyız
Başlamayan bu sevdayı
Ve belki hiç başlamaz
Bu sonu karanlık hikaye
Ve kimse bilmez
Bu narin bahar cemresini
Ama şunu bil ki her zaman
O pembe hayallerinde
Bir satır aralığı olmak isterdim
Yada uzun , zorlu yolunda destek
Bil ki sevmek isterdim seni
Ve güldürmek isterdim
O göremediğim gülüşüne
Yeniden kaptırmak kendimi
Ama anlıyorum seni
Daha bilmiyorsun kaderin
Bizimle olan cilvesini
Elbette bir gün
Yeniden fırsatımız olursa
Sevelim bu kez birbirimizi
Bu ne bir veda, ne bir sevda notu
Bu bir hatıra senin ve benim bildiğim
Ve diğer hatıralar gibi nasıl istersen
Öyle hatırlayabildiğin...
Bilal Şengül
Kayıt Tarihi : 27.3.2019 01:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!