Sen akşamın hüznüyle bana yavaşça gelirsin
Ben gurubun rengine boyanmış bir akşamda
Dalgalar şarkımızı söylerken derinden derine
Yakamozlar saçlarını öperken gece boyunca
Ben sana koşardım açelyalar arasından
Kanatları açılmış yalın bir gecenin şafağında.
Sen bana aşkın en naif duygularını sunardın
O duygularda bana anlatamadığın çok şeyler vardı
Mesafelerin öznesi vuslat tutkumuz yüreğimizi yakardı
Sen yoksun diye ben geceye sığınıyordum sessizce
Ben çığlıklarımdan uçurtma yapardım gizlice
Sen beni görebilmek için uçurtmama bakardın
Gecenin anlamını tanımlayan çocuk neden ağlıyor
Geceyi delen gözlerin yine uzaklara dalıyor.
Söz veriyorum derken senin seven kalbin titrer
Yeminli bir mecnun gibi kalbin her gece aşkı özler
Seni başakların terinden boşalan duygular anlar
Anlamaz seni yalan dünyanın beyhude sevdaları
Yıldızları söndüren güneşe aşıksın sen
Aşıksın kainatın otağında oturan yüce aşka
Senin kalbin ve sevdan herkesten daha başka
Şunun şurasında aşkı kaç fani adem anlıyor
Mankurtların çoğu aşkı sensizlik sanıyor.
Sen, söz veriyorum derken anlatılmazsın
Sevgiyi anlatan sözcükler dilde değil
Mührü kalbe vuran bende aşk kitabısın
Ve sen her gece benim hayalimde yaşarsın.
Derken, akşam dağlardan gölgelerle inerken şehre
Kumru gecelerinde ben sana aşk şarkıları söylesem
Sen uzun kış uykusuna dalsan bu temmuz gecesinde
Ben masum yüzünü seyretsem mehtap yüzünü öperken
ipek saçlarını okşasam sen dizlerimde uyurken
Ben rüyalarımda seninle koşsam sahil boyunca
Menekşe gözlerine baksam gün batarken doyunca.
Ben sana söyleyemediğim
Duygularımı anlattım bu gece
Yakamozlar ayın şavkını öperken
Ben, seni sana yazdım hece hece.
Temmuz 2021
İbrahim YılmazKayıt Tarihi : 14.9.2021 20:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!