Hani gelecektin, söz vermiştin...
Bahçede çocuk sesleri aydınlatır gecemi
Şu dişim de sızlamasa ne iyi olacak...
Eskiden diyorum, ne çok hayal kurardım
Hatta çocukken bir yüklük vardı evimizde
Oraya saklanıp kurardım, bulamazlardı beni saatlerce...
Dışarıda çocuk sesi, yüzümde mevsimin ılık nefesi
Annem geldi bak aklıma şimdi, dişimin sızısı dindi...
Yüksekten ne çok korkardım şimdi öylemi
Bilmem kaç katlı bir binanın bilmem kaçıncı katı
Artık korkmuyorum, çünkü aşağıya bakmıyorum
Arabalar geçiyor, motor sesleri, kimi yavaş kimi süratli
Gündüzken bu kadar ışığı tahayyül edemez insan
Son zamanlarda bir de ağustos böcekleri
Sahi neden ağustos böceği, aylardan Haziran değil mi?
Bak hala gelmedin, hani söz vermiştin...
Nostalji de kötü bir şey değil yani
Onaylamak gibi yaşananları, kendini
Hatırlamak istemediğim hiçbir şey yok hayatımda bak bu iyi
Biliyor musun ben şeye de inanmıyorum
Diyorlar ya her şey kötüye gidiyormuş falan
Birey seldir ama toplum sal, kavi bozmamak lazım morali...
Ne güzel bir gece bu gece, ya çocuk sesleri?
Ey güzel gözlü şiirim, ben şair değilim gelmezsin tabi
Olsun ben yine de en çok sana tabi, sana dairim düşününce
Beklerken seni sana yazdım içimden geçenleri...
Kayıt Tarihi : 22.6.2006 11:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!