Seni Sakin Şiiri - Serap Aktürk

seni sakin
seni uzak ufuklarda püfür püfür
metaforların, kara bulutların, yıldırımların
ortasında yakin görmüşler.
çekip çeviriyor işaret parmağında
tüm evren,kainat
kumaştan bir muamma
buz dolu kirpiklerinin ucunda
kalp kırıklıkları asılı hala.
şöyle nedamet, şöyle vefa
saldırır içten içe ruhuma.

söylesin
gidecek kabuğu salyangozun
ay tepeden düşecek
yorulursa kuyruğun
fırtına, biraz efsun
serpişecek sulara
kabaracak tüm alem
biraz
sen biraz adem
kan dolacak dehlizler

iflasını gördüm samimiyetin
dağınık çiçekler
muhabbete dönük
öne eğik başlarda yılgınlıklar
iflasını gördüğüm senliğinin
sonu yoklukta başla