Seni Sadece Sevdim Şiiri - Sinan Bayram

Gözlerim ışık nedir bilmez
Eğer sen yoksan

Doyumsuz bir haz gibisin bende
Evet seni sevmeyi biraz abartmış olabilirim
Kalp sesini duyacak kadar mesela
Dünyanın en güzel sesi kalbinin sesi diyebilirim

Aşk seni anımsatan bir gülümseme
Mutluluk bu yüzden davetiye çıkarıyor

Ben seni sadece sevdim
Senin gözlerinle dünyayı görürcesine
Senin kulaklarınla hayatı duyarcasına
Ben seni böyle bir acayip sevdim

Beni hür eden sevdana teslim
Gönülden uslanmaz bir tutsaklık verdim

Tırtıldım önceleri sonra kanatlarım oldu aşk
Ben kelebek oldum kanatlarım ıslandı
Öyle ya insan sırılsıklam olurmuş sevince
Kelebeklerin ise kanatları ıslanırmış bir tek

Ellerime değmiş gibi çiçeğinin kokusu
Ölümsüzüm dedim seni severken

Gözlerin nice çekti bulutları kirpiklerin sanki yıldız
Gözyaşların bana ab-ı hayat sen yine de ağlama
Rüzgar getirirken kokunu suyun yandığını gördüm
Aşkın uyanıyor bende uzakları yakın edercesine

Ötelerinde ötesinde sen bir şiirsin sadece
Ve bana bir tek seni okumak helal gerisi haram

Tenine dokunmak sana sarılmak yetmez bana
Sabır gibi çekmeliyim bu sevdanın cefasını varsa eğer
Aşık aşkın bir tek sefasını bilir derler güzelde derler
Cefa bilmek seni aşka haksızlık olur gönül sefamsın

Ben seni sadece sevdim
Severken biraz abartmış olabilirim

Şimdi yıldızlar bir gecenin koynunda elmas
Kömürdüler önceleri onlara ışık verdi aşk
Gözlerinde benim elmasım bu gece içinde
Işık saçtıkça gözlerin aşık olasım var geceye

Güller açar ay uyanır aşk uyandırır
Beni uyandıran aşk sensin işte

Her sabah maviye bürünen gökyüzüdür şiir
Sen yoksan herşey noksan yeryüzü bereketsiz
Mürekkebi dökülür gökyüzünün şiir olmaz
Sükut eder tüm güzellikler konuşmaz dili lal olur

Oysa ben gözlerine tutunmak isterim
Orda bahar bahçeler huzur mutluluk

Bana bir künye lazım bakışını gülüşünü anlatan
Düşündüm durdum böyle tek bir şey var o da aşk
Düşler ülkesinden gökkuşağı çaldım bizim için
İçimde her renksin dışımda bir tek sevdanın karası

Ben seni sadece sevdim
Severken biraz abartmış olabilirim

Vuslatın seraba döndüğü çölde seni düşlemekti aşk
Düşledim seni narince avuçlarında atıyordu kalbim
Hayat sensin yaşam senden geçiyordu bunu kabul et
Aşk dolu güzel varlığın yegâne ispatıdır yaşadığımın

Sinan Bayram