Biz sıcak yataklarımızda rahat uyurken, biz işimiz gücümüzle rahat rahat uğraşırken,bizim için hudut boylarında nöbet tutan,gecesini gündüzüne katarak canını feda etmeye çekinmeyen,sokaklarda, dağlarda, köylerde kasabalarda, kentlerde kendisini,canı pahasına bu millete ve bu devlete adayan mehmetçiklerimize,polislerimize öğretmenlerimize,hakimlerimize ve tüm isimsiz kahramanlara armağan ediyorum...
Dün gece...
Seni rüyamda gördüm
Gece geç saat...
Altında çağın çelik zırhlı arabası
Yanında muhafızların
Karanlıkları
Yara yara gidiyordun...
Ellerin neredeydi?
Gözlerin nereye bakıyordu?
Ve aklından ne
Geçiyordu bilemedim? ...
Alev ışığında
Al elbise giyiyordun,
Gencecik bedeninden
Sanki
Göğe çıkıyordu
Çılgın ruhun.
Ağlıyor muydun?
Yoksa
Gülüyor muydun?
Göremedim...
Göremedim...
Omuzlarda,
El üstünde taşınıyordun
Zafer mi kazanmıştın yoksa? ...
Kalabalıklar içinde,
Seni bir daha
Göremedim
Görememdim....
Ama...
Dün gece
Kimilerini
Alem illeti
Sofrasında gördüm,
Yorgundular.
Sana seslenemezlerdi.
Şaşalı hayatları
Görünsün diye
Gökyüzüne fırlattıkları
Fişekler patlarken,
Gözlerinin ardında
Saklanan düşlerini
Göz bebeklerinde
Göremedim...
Bir güruhdular.
Sofradaydılar.
Kadehlerindeki
Nesneyi
Yudumlarken
İçtikleri neydi
Göremedim...
Kim kimdi?
Kimleydi? ...
Sen kimdin? ...
Ben kimdim? ...
Biz kimdik? ...
Onlar kimdi
Bilemedim...
Bilemedim,
Bilemedim...
Kör bıçak misali
Tuttum hınçlarımı.
Düşlerim,
Düşlerim düşünmeyenleri.
Soframdan ekmek yiyenleri
Biz vatan diye çırpınırken
Biz bayrağa sarılıp
Kutsal şerbeti içerken...
Ah bebeklerim
Vah bebeklerim...
Size
Karanlıkların ardında
Karanlığın olduğunu,
Dalgalanan
Al bayrağın
Karanlıkları
Kovduğunu
Söyleyemedim söyleyemedim....
Kavgasız bir Türkiye
Göremedim göremedim....
Kayıt Tarihi : 5.11.2005 14:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)