Seni Rüyalarıma Gömmüştüm

seni rüyalarıma gömmüştüm
düşlerin kitabını yakmıştım
ufukları tarih kuyusuna dökmüştüm
zihnimin izbe bölgesinde
anıların garip dilencisini
peşime takmıştım
duygularım hüzün nağmesi çalardı
gözlerim acı tokatla yağmura dalardı
sana olan sığıntımda
sensizlik mağarasına saklanırdım
bunca zamandan sonra adımına döndüm
sokakların ensesinde bedenini gördüm
içimde kopan kıpırtı iğneliyerek
izimde kaçan tozları alarak
senin ardından
topuklu ayakkabınla dövdüğün
yaralı kaldırımlara bıraktım
kaldırımlar benim sırdaşımdır
hiç işittin mi, benden haberini aldınmı
kalbin nemli duvarında kaldınmı
kaldırımların saçlarında ki dalgalanan benim
yıldızlarını boşluğa kattınmı
ellerini deryanın tabağına saldınmı
gündüzün kalabalığında bedenim esir
yıldızların kafesinde yüreğim mahkum