seni parmak izinden tanıdım sonbahar
bir gül yaprağına bıraktığın yüzünden
eteklerini toplayıp gitmesinden ölümün
zillerinin dağılıp kırılmasından hüzünden
boyacı çocukların gökkuşağını dolamasından
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
'boyacı çocukların gökkuşağını dolamasından
kırmızı atkılarını aşkları yerine yeniden. '
Sonbahar hüznü getirir, insani düsündürür hep.
Bugün ikinci siir okudugum boyaci cocuklari hatirlatan, beni ülkemin sorunlarina götüren.
Düsündürdünüz yine, sag olun. Saygilar.
gecmis hazan mevsini.. binlerce parmak izlerinden..:)
yureginize sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta