Seni özlüyorum yıldız gözlüm

Yine akşam oluyor
Gün bitiyor kurşuni huzmelerle
Kuşlar yuvalarına dönüyor
Denizden yükselen buğu
Seni hatırlatıyor bir tanem
Hani demiştin ya
Yalnız olduğun akşamlarda
Avuçlarına topla toprağı
Fısılda yalnızlığını
Benmişim gibi konuş,sev,kokla
Öyle de yapıyorum
Bu kez saksıya koydum toprağı
Üstelik çok sevdiğin sardunyalar ektim
Ne zaman yalnız hissetsem kendimi
Bilirdim saksının içinde olduğunu
Seni severken yağmur yağmayı
Rüzgâr esmeyi unutuyor nur yüzlüm
Seni özlerken göz pınarlarımdan
Damlalar düşüyor ellerine
Ağlarım ağlarım ağlarım da
Sesimi duyar mısın annem
Çok sevdiğin “gesi bağları”nı da dinletiyorum
Emanetini de koruyorum merak etme
Yadigârındır bana
Son sözün yeminimdi sana
Ama seni çok özlüyorum yıldız gözlüm
Hem uzaksın bana hem yakın
Yalnız değilim sen üzülme sakın