Seni özlüyorum bebeğim
Şimdi ben topluyorum havadaki bütün nemi
Bulutları biriktiriyorum ve yüklüyorum
Yağmaya hazır gözyaşlarıyla
Yüzümde tebessümle
En nazlı en çocuksu en kadınsı
En kahkahalı hallerini getiriyorum gözümün önüne
Bir bir akıyor kirpiklerimden tutamıyorum gözyaşlarımı
Tıpkı yokluğunda tutamadığım gibi sımsıcak ellerini
Karanlık soğuk odamda
Sen varmışsın gibi
Kapıyorum gözlerimi
Sevdiğin bütün türküleri söylüyorum
Görmek isteyince gül cemalini gözlerimi açıyorum
Sanki taş üstünde yatıyorum
Tıpkı yokluğunda taş olan yatağım gibi
Seni özlüyorum bi tanem
Elimde değil çatıyorum dünyaya zamana mekana
Ve yüreğimi zorluyor sensizliğe esaret
Teslim olmuyorum gecelere inat uykulara
Seni gözlerim açıkkende görebilmeliyim
Tıpkı yokluğunda gözümde hep kapalı perdeler gibi
Seni özlüyorum bebeğim
Elife itafen...
Mehmet KocaKayıt Tarihi : 23.6.2006 19:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!