Seni Özlüyorum Şiiri - Ayten Özgün

BÜYÜK ÖZLEM

Seni özlüyorum,
Düşmüyorsun hiç dilimden,
Sensizliğin boşluğunu,
İsminle dolduruyorum.
Dilim adını anmaya,
Gün karanlığa,
Doymuyor bir türlü.
Seni Özlüyorum...
Sensiz sabaha uyanınca ben,
İsyan ediyorum yaşama,
Olanca mısra kaybediyorum uğruna,
Çareler arıyorum vuslata ,
Olmuyor...
Seni özlüyorum,
Yokluğun acısı içimde,
Düğüm düğüm oluyor,
Mutluluk boyasına batırıyorum fırçamı,
Hiç bir renk uymuyor.
Yüz çizgilerimin dekoruna .
Seni Özlüyorum...
İçimin acı kahvesine,
Hiç gün ışığı girmiyor.
Soğuk odamda üşüyorum.
Nede.neden !!!
Beynimde'ki cesaret,
Ayaklarımı yürütmüyor.
Seni Özlüyorum...
Uyanmalıyım bu rüyadan ,uyanmalıyım,
Özlemimi sevdamı yaratmalıyım
Sihirli kelimelerle.
Yazmalı kalemim yazmalı
Dökmeli satırlara tüm isyanımı.
Seni Özlüyorum;
Kirpiklerinin müebbetiyim,
Seni yaşamak uğruna,
Volta atar yüreğim.
Oysa boşunaymış bu çırpınışlarım,
Meğerse özlemim
Gözlerinin son mısrasındaymış.

Ayten Özgün