varlığım yalnızlığın yolculuğu
gidiyorum şimdi
her zaman olduğu gibi
bir gün yedinden döner miyim bilmiyorum
varlığım yalnızlığın yolculuğu
gidiyorum şimdi
her zaman olduğu gibi
bir gün yeniden döneceğim
sana andolsun anneciğim
ah hayır! ..
bir gün yeniden döner miyim bilmiyorum
ama sonsuz düşlerle diliyorum
kuşların kanatlarından
ağaçların dallarından
rüzgarların kollarından
bulutların avuçlarından dökülüp
belki ecel şerbetini içip
bir gün yeniden döneceğim
varlığım yalnızlığın yolculuğu
biliyorum ayrılığın her tonunu
görürüm bazen saatlerin durduğunu
kalpsiz nefes almak düşer bahtıma
düş denizinin kıyılarında boğulurum
kaybedilmiş savaşların kahramanları gibi
beni sadece ölümün beklediğini biliyorum
yinede gidiyorum şimdi
her zaman olduğu gibi
varlığım yalnızlığın ve ışığın yolculuğu
karanlıkta yürürken benimle ol
seni özlüyorum annem…
03.VII.09
İsa YılmazKayıt Tarihi : 17.7.2009 23:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/17/seni-ozluyorum-59.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!