Seni Özlüyorum Şiiri - Ibrahim Kenar

SENİ ÖZLÜYORUM.

Yaşamın o ince çizgisinde beyaz bulutların ötesinde.
Belki bir ırmak kenarında, gece yarısı, sabaha karşı...
Seni özlüyorum, çığlık çığlığayım...
Çocuk gözlerini kısıp öyle bakıyorsun! ..
Koruları düşünüyorum! ..
Solgun çayırların çiçeklendiği mevsimleri ararken, seni özlüyorum...
Kurnazlığın, kaygısızlığın kötülükle birleştiği saatlerde sen çıkıyorsun karşıma...
Bazen bir çocuk yuvasında, bazen büyük kentlerin meydanlarında, bazen dört duvar arasındasın...
Sen çocuksun! ..
Seni özlüyorum çocuk bakışlarında...
Seni özlüyorum! ..
Yüreğimde her kıvrım seni arıyor, biliyor musun?
Ben bir gencim...
Sanmayın ki acımaya değer biriyim.
Ülkem için vardım, 12 Mart 'larda, 12 Eylül 'lerde kırdılar beni, anlıyor musunuz?
Ülkem için bin kez öldüm, bin kez dirildim...
Sevdalarla büyüdüm, hüzünlerle yoğruldum, siz bilmezsiniz! ..
İşkenceden geçtim, hapis yattım yıllarca...
Bakmayın 36 yaşında iki büklüm gezdiğime, yaşadıklarım acının ta kendisidir...
Ben denizin mavi dumanında tuhaf bir gemiydim...
Denizlere açıldım 1 mayıs sabahı.

Ölümler gördüm mayıs çiçekleri gibi başları koparılan...
****
Mevsimler geçiyor, seni arıyorum...
Attilâ İlhan 'ın o eski liman kahvesinde anılarımı topluyorum:
''gözümden yere bir damla kan damladı kırmızı / adım adım şehrin ışıklarını yaktım sokak sokak / içimde sonrasız bir yolculuğun iç bulantısı''
Seni özlüyorum! ..
Bir akşamüstü yağmurunda Ümraniye 'de ambulansların, siren seslerinin arasında sen çıkmıştın karşıma...
Çocuktun, öfkeliydin?
Kızıl alacası şafakta koşmaktan yorulmuştun.
Maviden yeni doğmuş bir beyazlık içindeydin. Kadıköy İskelesi 'nden Ümraniye 'ye gelmiştin...
Yarı yorgundun! ..
Elinde Atatürk posteriyle koşturuyordun...
Unutulmuş bir albümden çıkardım fotoğraflarını. Uzun uzun baktım.

Bir kırmızı gül kırgınlığında üşümüştün.
Gözlerinin altı çürük ve gölgeliydi.
Ah özlediğim bir daha göremedim seni...
Bir düşünce ormanında gezinirken tarihin derinliklerine indim...
Kanlı 1 Mayıs 'ları gördüm, Kazancı Yokuşu'nda öldüm! ..
Adım Tarık 'tı, Mehmet 'ti, Cihan 'dı, Deniz 'di, Sinan 'dı, Ulaş 'tı...
Yarı uykuların güneşleri maviydi senin saçın gibi...
Gecede iki gölge gibi yalnız ve yüz yüze...
İnan seni özledim! ..
Tutsak kentlerdesin belki, oralarda yarınlara kafa tutuyorsun.
Sessizsin, hiç konuşmuyorsun! ..
Ah bir bilse seni yıldızlar, ah anlasalar seni büyükler...
Anlamazlar ki! ..
****

Bir kırlangıç sürüsü havalansa, bir tren kalksa o tenha istasyondan, dumanlar gerisinde sen belirsen...
Getirsen el değmemiş aşkları! ..
Beyaz bulutlar geçse üzerimden...
Kendi çocukluğumu düşünsem akşamüstleri...
Karanlık denize akarken üşüsem.
Sen hep üşüyorsundur şimdi...
Yarı uykunun güneşleri evreni ısıtmadıkça hep üşüyeceksin.
Sözcükler yasak, şarkılar yasak sana...
Solgun çayırların çiçeklendiği mevsimleri beklerken kurnazlığın, kaygısızlıkla kötülüğün birleştiği saatlerde çıkma karşıma, koruyamam seni...

Yüreğimde her kıvrım, her haykırış seni anımsatıyor bana...
Seni özlüyorum...