Seni Ozluyorum Şiiri - Leyla Işık

Soylemek istemesem de yuregimden,
Senli duslerle dolu gecelerim
gizleyemem.
Seni ozluyorum
Karanlik coktu,yildizlar cekilince gecelerimden
Sensizlikte vuruyor beni
Sensizligin hanceri
Dayanilmaz sizilar duyuyorum,
Dayanilmaz agrilar
Bir turlu dinmek bilmeyen
Elimde degil...
Seni ozluyorum
Hangi soguk gunundeyim simdi gonlumdeki mevsimin
Hangi yaprak dokumunde,
Icimdeki huznun.
Soylemek istemesemde kendime
Bir yolun basindayim
Bir yolun sonundayim sensiz,
Senden uzak...
Kendimden uzak...
Uzaklardayim,caresiz.
Bir ezgisin icimde
Kimselere soylenmemis
Duygularim kordugum yuregimde
Sevgi bulup cozulmemis
Denizler gibi hasretinle
Siginmak istiyorum kalbine
Icimde sevgin dinmeyen bir firtina
Izin ver donmeme
Seni ozluyorum,
Nasil bittiyse sessizce
Oyle baslasin yeniden
Suskun cigliklar bitsin
Duslerimizin cicekleri yesersin yuregimden
Ne olur! ...
' Gitme kal ' de.