Seni Özlerdim Şiiri - Bahadır Bolat

Her akşam
Güneşin batışında başlardı benim yanlızlığım.
Hergün o vakit atardım demirimi
Kimsesiz sevdalılar deryasına.
Allah'tan gayrı dert ortağım olmazdı
O virane sokaklarda.
Kırık dökük kaldırımlarda
Sitem ederdim Allah'a yanlızlığımı.
Çaresizdim;
Titrek ve loş ışıklı
Sokak lambalarının altında ağlardım.
Ağlardım ki;
Sensizliğin acısını,
Feryadını dökerdim gözlerimden!
Seni özlerdim her günün akşamında.
Güneşe hasret kalan gece gibi!
Seni özlerdim; sen bilmezdin...

Sen bilmezdin
Sabahlara dek sen diye sızlandığımı!
Haberin olmazdı
Her günün şafağında döndüğümden,
Yıkık ve sensiz dünyama...
Bir Allah'ın kulu görmezdi
Duvardaki resmine bakıp bakıp çıldırdığımı!
Sonunda sızıp kaldığımı
İsmini sayıklaya sayıklaya bir köşede!
O alaca uykularımı da bölerdi gidişin.
Cehenneme döndürmüştü rüyalarımı
Sensizliğin ateşi...
Ve ikindinin serinliğinde
Gözlerimi açar açmaz
Alev topu gibi senin yokluğun
Karşımda beklerdi beni!
Gene yokluğunun sancılarını
Kusardım gözlerimden!
Seni özlerdim her akşamüstü;
Bedevilerin bir damla suya
Muhtaç kalması gibi...
Seni özlerdim; senin haberin olmazdı...

Senin haberin olmazdı hiç benden.
Hasretinin denizinde
Eski bir sandalla yol alırdım
Batacağımı bile bile.
Ufacık bir umutla da olsa
Çekerdim hasret küreklerimi sana doğru!
Bir fırtına yeterdi beni yok etmeye
Özleminin deryasında.
Parçalanmama yeterdi birtek yıldırım.
Ama yine de değerdi buna:
Senin sevdan ile ölmek;
Gururla girmekti toprağa!
Ellerimi her açtığımda;
Sana kavuşmayı diledim yüce Allah'tan.
Beni yaralayan yeşil gözlerine bakmayı,
Ellerine sıkıca sarılmayı isterdim her daim.
Yanıp kavrulurdum gittiğinden beri.
Seni özlerdim her anımda:
Bir çiçeğin gün ışığına kavuşmak istemesi gibi!
Seni özlerdim; ama senin ruhun duymazdı!

Senin ruhun duymazdı benim yanlızlığımı.
Geceleri haykırışlarımda,
Uyurdun belki de sen!
Şimdi bilmiyorum bana olan duygularını.
Ama ben; ama ben,
Bu hasretin sonum olacağını biliyorum.
Sensizliğin girdabında
Sana olan aşkımla boğulacağımı biliyorum.
Aynı sokak lambasının dibinde,
Aynı yıkık kaldırımın üstünde,
Senin sevdanla yok olacağımı biliyorum!
Ama yine de umutla bekliyorum seni;
Umutla bekliyorum....
Seni seviyorum.
Seni özlüyorum.
Ne olur duy, bil artık bunu!
Seni özlüyorum...!

'SEVDASI HİÇ TÜKENMEYENLERE'