Seni Özlemekten Yoruldum

Bugün de gelmedin sevdiğim,
Yar aramadın, sormadın hiç.
Sana olan mahkûmiyetimle seni bekledim.
Sana olan sevdamla hep sabrettim.
Bir işaret bekledim umutsuzca,
Beni çağıran bir ses bekledim.
Hayali bir ses, gel diyen…
Gel demedin, yine kahroldum, mahvoldum.
Gelmedin ama;
Ben seni özlemekten yoruldum.

Bugün de bekledim sevdiğim,
Yar senin için daha ne yapayım?
Kaç kere daha öleyim?
Gururumu ayaklar altına alıp,
Bir çocuk kadar masum ve anlamaksız
Ve ağlamaklı bir haldeyim.
Kovuldukça inatçı bir dilenci gibiyim.
Bir tebessüm dahi olsa vereceksen eğer,
Çağır bin defa daha geleyim.
Gel demedin, yine kahroldum, mahvoldum.
Gelmedin ama;
Ben seni özlemekten yoruldum.

Bugün de özledim sevdiğim,
Yar sensiz nasıl uyanayım?
Nereye gidip, neye tutunayım?
Tutmaz olmuş artık dizlerim.
Ayaklarım basmaz ki yere,
Görmez ki gözlerim, millenmiş bir kere.
Hıçkırıklarım nefesimi parçalarken,
Nefret kusar yüreğim sensiz güzelliklere.
Ben düşlerimde böyle amansız yanarken
Suskunluğun körük olur ateşime.
Bir nefes gel de kölen olayım.
Gel demedin yine kahroldum, mahvoldum.
Gelmedin ama;
Ben seni özlemekten yoruldum.