Günlerden pazar akşamı,
Sen varlığınla ruhumu demlerken,
Ben mum ışığında gölgeni arıyorum...
İçimdeki özlem; gün ışığı gibi,
Işıklarını denize sunan bir ışık...
Bunun varlığının verdiği huzur,
Çözümsüz sorulara çözüm arar gibi...
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
