Seni özlemek;
Ömrü tükenmiş bir bataryayla telefon kullanmak gibiydi.
Avutsamda gönlümü bir an,
Yetmiyordu hayalin,Yüreğimi şarj etmeye.
Ve Seni özlemek:
Patlak bir hoparlörde çalan müzik gibiydi,
Kulağımda yankılanıyordu sesin belli belirsiz,
Ne anlayabiliyordum seni,ne duyabiliyordum sesini,
Sadece kulaklarımı çınlattığını biliyordum
...İyi veya kötü..
taaa uzaklardan.
Kayıt Tarihi : 1.10.2018 23:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!