Sabah her kalktığımda aynada seni görüyorum
Yediğim ekmekte içtiğim suda tadını hissediyorum
Öğle güneşi yüreğimi yakıp kavururken
Ben senin kalbinin kutuplarında huzur buluyorum...
Gözlerin unutulur sözlerde unutulur
Unutmaki elbet bir gün bu sevgi de son bulur
Allah’ın bu garip kulu seni senden çok sevse de
Olan hep zavallıya kalbi kırığa olur...
Şimdi sadece sahte kalmış adın aklımda
Bir çift bulutlu göz ile sağanak yağışlı bir gül var solumda
Her vuruşu bir sitem gibi gelse de kulağa
Kalbimdeki mezar hâlâ senin kollarında...
Ne kirpiklerim kilit vurdu karanlığa
Ne de bu sözcüklerim aktı gitti ırmağa
Dilimde kenetlenmiş tek bir tıkırtı var o da
İkimizi alıp sevdamızı yutamayacak olan toprağa...
Kayıt Tarihi : 4.4.2011 12:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Görkem Buğra Kızılkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/04/seni-ozledim-gonlumun-sahte-prensesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!