Seni özledim anne Şiiri - Ulaş Bozdemir

seni özledim anne
sıcak bakışını,sesini
'oğlum' deyip sevişini
seni her şeyden daha çok özledim anne
sensizlik ne acı şeymiş meğer
bir boşluktatım
bağızımda düğüm düğüm hasretin
yer ettin yüreğimde anne
hasretin hiç tükenmemekte
bazen gözlerim dolu dolu olur
çekilir bir köşeye
seni anar anar bi daha özlerim anne
rüyalarımı süslersin her gece
gece uyanır bakınırım etrafıma
sanki yanımda bulacakmışım gibi
derken bizim tertim uyanır ve
yok olum yok hadi düş yat
bizde özledik hatırlatma be tertip
sana olan hasretimher geçen gün artmakta
bir çığ gibi büyümekte
büyüdükçe içimde bir yangın daha başlar
burlarda senin yumuşak ellerin yerine
öfke hırs dolu mermiler saçımı okşamakta
anne ellerini özledim
gelince saçımı okşarsın değil mi
öyle özledim ki anne bazen tek kalırım
başlarım senle konuşmaya
anne babam yine içiyormu
seni yine üzüyormu
kardeşlerim yine her akşam ağlıyor mu
gecenin bilinmez bir vakti
bir kaç bağırtı sesi ile uyanıyorlar mı
anne babam yine aynı değil mi
anne meleğim nasıl yine aynı mı
ona söyle gelince beni yine eskisi gibi öpsün
anne meleğimin öpücüklerini o kadar özledim ki
anne sizi öyle özledim ki
ahhh yandım anam of offf
anne yara aldım gözlerim arkada
meleğimin öpücüğü kalsın anne
ellerin kalsın anne
gözlerin kalsın anne
sakın dolmasın onlar kıyamam annem
anne yaram acıyor belli
kurban seçmiş allah vatana
anne geilrmisin mezar başıma
okşarmısın mezar taşımı
anne ellerin ellerini özledim anne
anne sizi özledim anneeeee