Biliyor musun kaç kez üşüdüm sokağında kaç kez düşüp tökezledim
Belki iyiydi kafam yüreğimse paramparça, acaba hangi meyhaneden geliyordum,
Çoğu zaman inan bilemedim, unutmak istediklerim vardı elbette,
Kalakalırdım o sokak lambalarının ışığında tek başıma,
Örselenen yüreğimdi seni beklerken sensizliğin acısıyla.
Yağmurlar da vardı karlar da beni ıslatan, aldırmazdım ki hiç birine,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
