Seni Özledim Şiiri - Asya Yıldız

Asya Yıldız
163

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Seni Özledim

Sensizliğe alışamıyorum,
Çabalarım hep boşuna.
Aldanmışım,
Alışırım derken sana,
Aldatmışım meğer kendimi.
Özledim seni…

Seni, sesini, gülüşünü,
Sıcaklığını, göz kapaklarını.
İçim, içim öylesine titriyor ki
Adını andıkça nöbet halinde dudaklarım.
Daha bir derin çeker oldum
Sigaranın lanet olası dumanını içime.
Seni çeker oldum,
Sıcaklığın sarar gibi benliğimi.

Izdırabım beni aştı, isyanlardayım.
Doğruyu göremez olacağım yakında.
Uzaklaşacağım senden.
Bak, engel olmuyorsun.
Bıktın mı yoksa benden?
Bir bilsen sana nasıl ihtiyacım olduğunu,
Kıyasıya sürüklendiğim şu yolda…

Gerçekleşmeyecek pembe sonlar hazırladım ikimize.
Öyle mutlu tablolar çizdim ki
Yüreğimdeki tuvallere.
Oysa gerçeğe bakıyorum da,
Cümbüş renkleri arasında yalnızım.
Yalnızım yine.
Ellerim boş, tutan yok,
Gözyaşlarımı silen yok,
Haykırışlarımı duyan yok.
Bir ayak izine hasret kalmışım.
Kim ördü etrafıma bu dört duvarı?
Nerede benim denizim;
Dörtnala koşan tayım, neredesin?

Bir kadeh daha çarpsam yıkılmaz mı şu duvar?
Yüreğimin tüm gücüyle haykırdığım
Sessiz çığlıklarımı duymaz mı biri?
Aramazlar mı hiç,
Hatırlamazlar mı da sormazlar beni?
Neredeyim…
Artık karanfillere döker olmuşum içimi.
Beni bir onlar anlar olmuş.
Tepkisiz sırdaşlarım…
Seni sevdiğimi anlaman için çöllere mi düşmeliyim,
Yoksa dağları mı delmeliyim?
Benden bekleme.
Bir derbederim işte.
Seni düşünür, düşerim yollara.
Her adım atışımda adın dökülür
Dilimden sokak taşlarına,
Yüreğimin kuytu köşelerine dökülen sevgin gibi.
Aktıkça gözyaşlarım yıpranırım aslında.
Ama daha bir coşkuyla açar
Gönül bahçemde çiçeklerim.
Hiç tatmadıkları sevgidir bu.
Hiç yaşamadıkları.
Hiç yaşayamayacakları.
Sonlu olması ne acı…

Üzülme.
Solan her çiçeği teker teker koparıp yerinden,
Taç yapacağım başıma.
Gönlüm çorak kalacak.
Gönlüm yüzyıllarca kilit altında kalmış
Bir esir kadar tutsak duygular içerisinde.
Beni toprak temizleyecek, biliyorum.
Evet, o zaman çürümüş bedenimle karışan
Toprakta yeşerip açacak gönül verdiğim çiçekler.
Toprağın sıcaklığıyla ısınacağım, hasretini çekerek.

Sana herşeyin en güzelini vermek istedim,
Vermek isterim.
Beyaz giysiler içerisinde gelemezsem sana; kızma.
Kahrolası yaşamın oyunlarından biri kabul et.
Unut…
Beni olmayan gerçekliğinle başbaşa bırak…

Bu diri beden seni istemese bile
Çürüyünce ruhu seni bekleyecek.
Esirgemezsin değil mi ondan bir ziyareti?
Toprağına su dökersin değil mi kendi ellerinle.
Ağlama ama.
Gözyaşlarını diz çöküp öpecek kadar güçlü olamayacağım.

Beni affet…
Seni Özledim.

Asya Yıldız
Kayıt Tarihi : 6.10.2005 14:45:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Asya Yıldız