kendime durmadan acılar taşıyorum yokluğundan..
nerdesin..neden sessizsin..
soramicak kadar güçsüz..cesaretsiz ve korkularla dolu kalbim..
sadece bi parçacık umutla beklemekteyim..
hani kurumuş bi ceşmenin dibine sokulur da bir deli bekler sabırla
sular terketmiş de olsa çeşmeyi, belki akar umuduyla...
işte öyle bekliyorum..bi parça iman ve kocaman bi isyanla..
kaskatı kesilmiş yüzüme değer de o aşk dolu nefesin..
ah değer mi bi kez daha bilmem
küçülsem de bekliyorum bu kederin içinde..
beklemek ne zor..sen durduğunu sanırsın, koca bir ordu yürür içinde
hem içinde hem içine..
ne yönü bellidir artık taarruzun ne hedefi ne hikmeti..kim çıksa karşına düşman..
sahi aşkımm..sen bazen soruyo musun kendine,
hani ortasında kaldığında kendi savaşının
kim olsam daha az mutsuz olurdum diye?
Eskiden en çok da kış gecelerinde ben hep sorardım kendi kalbime
Kim olsan daha az mutsuz olurdun?
Çok zengin bi saray kızı mı fakir bi köylü mü..
Dünyanın en güzeli mi en çirkini mi..gözü kör olanı mı ayağı tutmayanı mı
Zeka fışkırsa aklımdan taşsaydı şiirler dudaklarımdan
Tek bi kelime bilmeseydim..ne anadilim ne anavatanım olmasaydı..
Kim olsam daha az mutsuz olurdum..seven mi sevilen mi..
Sakın deli deme şimdi bana..nerden çıkar böyle aptalca sorular deme
Yaşadığımı anladığımdan bu yana hep sorular sordum kendime
Sen gelene kadar çökmüştüm kaybolduğum yolun kaldırımında
Zamanım çoktu yol uzun ve aklım kararsız...
Hep diyordum ki kendime,
Ne yapar ki insan sonzuza kadar kalmicağı bi dünyada? ? ?
Tanrı bizi neden özgür brakır ve neden sonra sorgular haşir meydanında
Verdiği akıl verdiği ömre denk olsa ne gam...
Zaman aldığımız nefesi sayarken kimi bulucam ben bu saklambaçta..
Ama işin garip yanı ne biliyor musun sevgilimm
O aşılmaz sandığım bütün savaşlardan..sorulardan..o parçalanan anlamlardan
Ve belki de içimde yaşanan bu kocaman isyanın ortasından
Sen çıkageldin..
Ve gücünün karşısında o gün dize getirdi beni tanrı..bin soruya tek cevap..
Meğer kaybolmamışım..bütün sancılarım, diğer yarımı bulamadığımdan..
Sen çıkageldin..ve açıldı kapalı sandığım o mucize yollar..
Seninle yeniden inandım..seninle yeniden başladım..
Ve bu yüzden sen olmazsan en mutsuz ben olurum..anlıyor musun..
sensiz kalırsam en bahtsız ben..
birgül ancak sensiz kalırsa kaybolur..sensiz kendine tutunamaz boğulur..
de ki gitmedim burdayım..
de ki yok senden başka kalbime bi ortağım..
de ki sen değilsin yanlız aşık olan varlığıma..ben de sevdim ve sevicem seni..
üzerini hangi telaş örttüyse coşkusunu aşkının
dağıt tozlarını ve boz sessizliğini..
sindirme beni yılan gibi bakan kaldırımlara..kurutma çeşmemizi
özledim pencereme vuran o taze ışığını..
çok özledimm seni..
Kayıt Tarihi : 30.12.2009 20:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)