Seni Özledim-1- Şiiri - Birgül Polat

Bir nefes değse yüzüme dağılacak gibiyim..
Kaskatı duruyorum büyüyen bi yanlızlığın ortasında
Ben çocukken de böyleydim..
Elim kanasa ağlamak yerine akan kanlarımı izlerdim..
Bi kere kaybolmuştum yeni taşındığımız semtte,
Şimdi gibi hatırımda hala..ne korku ne endişe vardı içimde
Kaldırıma oturmuş ve kendime defalarca kayboldum işte demiştim..
Yollar anlamını yitirmişti o zaman da..ne yana gitsem boş..
Saatlerce anlamsız bi boşluğun içinde beklemiştim öylece..
Bugün de senin sessizliğinde kaybolduğum bi gün
Yine kaskatı içim..her ses her renk her istek yabancı bana
Oysa çok güzel bi rüyayla uyanmıştım bu sabah..
İkimiz bi kayığın içinde zil zurna sarhoştuk
Sen şarkılar söylüyordun, hem de sevdiğimiz o en güzel şarkılardan
Sesinin güzelliğini bırakıyordun dalgalara..
Ben sesinden cennete gidip gidip geliyordum..
Kıyıda kavga eden iki sevgilinin seslerini işitiyorduk arada
Birbirimize bakıp gülüyorduk..onlar bağırışıyor bizse hallerine eğleniyorduk..
Keder..yanlızlık öylesine uzaktı ki ikimize..
Küçücük bir kayığın içinde kimbilir nereye gidiyorduk..
Biliyor musun aşkımm..bir rüya hiç bu kadar sıcak gelmemişti bana
Sana sımsıkı sarılmıştım ve biliyordum o an sen yanlızca benimdin
Güneş gibi sıcacık rüzgar gibi serindin..
ve sen gerçekten benimdin..
Elbet rüya bitti ve ben uyandım
ama o kokun o sesin o sarmaş dolaş halimiz ve benim sarhoşluğum...
Bedenimden çok daha geç ulaştı gerçeğin bilincine..
Nasıl da içimdesin..nasıl da sinmişsin her hücreme..
Bazen düşünüyorum kendi kendime..adamakıllı bi çılgınlık bu aşk..
İnsanlar dünyaya korka korka bakarken..bin türlü endişeyle..
Ekmek domates çorba parası..ve kavgasıyla boğuşurken gelecek yarınların
Ben tutup deniz dibinde inciler topluyorum kendime..
Cebimde beş para olmasa da dünya benim cennet benim sanıyorum
Her sabah sesini duyduğumda,
Görkemli bi törenden çıkmış gibi neşeyle kalkıyorum..
Sen hala kendi sessizliğinde yüzüyorsun..bense seni özlüyorum
Ve belki de başka rüyaların var senin artık..başka tebessümlerin..
Belki ben çoktan kayboldum bu yolda ama çaresizce yürüyorum
Hayra alamet değil bu yokluğun..biliyorum..
Cümlelerin kısa..sesin coşkusuz..heyecanın düz bir yazı..
İçim kanıyor ve durup akan kanlarımı izliyorum..
Ne yöne giderim artık sen yoksan..ne yaparım sahiden..
hangi savaş için var edebilirim kendimi yeniden..
hangi bedenle hangi ruhla yaşarım..
bilmiyorum...