Seni Ömrümce Şiiri - Neslihan Ergin

Sana bakıyorum, beni görmen için dua ederken
Balıkların suyun içinden çıkıp, tekrar suya atlaması gibi
Ben de tekrar tekrar aynı sulara giriyorum
Boğulacağımı biliyorum
Ama o kadar kimsesiz ki sensiz yüreğim...
Belki kalabalıklaşırım
Küllere ayrılınca, binlerce su parıltısı arasında
Sana gelirim, beni sarman için can atarken

İçimde bir yerlerde bir karanlık
Siyah beyazı özlüyor, korkular huzuru
Ve ben seni...
Gelirsen sen gel, gelemezsen ben
İhtiyacım inancına, esaretim sırlarıma...
Boğulduğum karanlığıma gir de, gördüğüm rüyam
Uyandığım güneşim olsun...
Beni kovalayan zaman rahat bir nefes alsın...

Çiçeğini suladıkça yeşil günler canlanıyor
Çocukluğumun el değmemiş köşelerinden dönüyorum
Saçlarımın kızıllığı alev misali
Senin ağaran saçlarına vuruyor …
Sesin, yüreğime işlediğin nakışların tınısını çıkartırken
Ellerin, geleceğimi örüyor...
Çılgınca gelen her şey nasıl da şimdi oyun oynuyor zamana
Bir de sensizliğim çalınca eski taş plakta …

Seni anlıyorum demen için beklerken
Göndereceğin işaretlerin formülünü bulamıyorum...
Duygularım matematiksel bölünüp, öldürülmüyor
Kireçlenmiş tabaka halinde pul pul dökülürken
Gümüşü parlayan günlerim gülümsüyor
Gülümsedikçe, iyi anılar dolduruyorum
İyi yaşatıyor, kötü öldürüyor ya
Seni ömrümce iyi yaşatacağım bende ANNE!

Mucize Kelebek