Seni Okumak Şiiri - Ömer Gümüşoğlu

Seni okumak…
Seni okumak aşka yazılmaktır aslında…
Sayfalarını çevirmek,
Satırlarını okumak…
Bir yazının başlığında bağdaş kurmak…
Aşka yazılmaktır aslında…
Okunanlar aşka ait,
Yazılanlar sana…
Sen yazarsın aşk çıkar ortaya…
Ve bir paradoks belirir:
Sen mi aşk, aşk mı sen…
Çöz çözebilirsen…

Seni okumak…
Hepsi sensin kısaca…
Senin dışında hiçbir şey yok!
Ve hiç nokta konmuyor aşka…
Her virgülün ardında oturan yine sen…
Sanat sana kayıyor inceden…
İki kavram takılıyor zihnime,
Marmara güzel sanatlar akademisinden,
Art-ık zamanı…
Art- niyetsiz…
Zaman artık sana aitlik,
Zaman aşka şahitlik…
Aşk, art niyetsizlik…

Seni okumak…
Cümleler seninle başlar,
Kelimeler sen…
Heceler aşk kokar,
İmlam sen…
Sözsüz…
Sözlüksüz…
Aşkın tek gerektirmediği şeydir sözlük…
Düşünce ediminin duygudan oluştuğu tek yer,
Aşk olsa gerek…
Çünkü aşk şiirsel…
Seni okumak böyle bir şey…
Aşk duygusal…
Sen duyumsal…
Ben duyuşsal…
Sal- laşıyoruz aşkın salıngacında…
Koşar kelimeler hep sonsuza…
Aşka…
Arayış sen…
Sonra Rogers’ın insancıl yaklaşımı seslenir:
“şimdi ve burada”
Müstakil bir yaşamda…
Al beni koynuna…
Sar sıkıca…
Dünyalar olmalıyım sana…
Seni okumak işte böyle bir şey…
Şimdi ve burada hissetmek sevgiliyi…
Aşk yanı başımda…
Seni okumak,
Aşka yazılmaktır aslında…