Senin, kalem kaşlarına inat
Milyonlarca kalem çıkaran
Ağaçlarım var benim
Ellerime hiç değmeyen
Ellerine nispet
Rüzgârlar okşar saçlarımı
Senin, o duygusuz,
Kupkuru gözlerin varken
Sen hayallerimi yıkarken,
Yağmurlar yıkar umutlarımı
Hal böyle iken
Seni niye sevdim ben
Kayıt Tarihi : 23.12.2008 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanlar, nedendir bilinmez ama gider kendisini bu muhteşem doğadan mahrum bırakacak şeylere saplanır. Bir insana aşık olur ya sigaraya başlar, ya içkiye..Dört duvar arasında ağıtlar yazar durur. Sevgilisi varsa güzeldir, yoksa tabiatın ne önemi var canım! Ama dedim ya yüzümü-saçlarımı okşadı rüzgarlar, derdimi yazacak kalem-defter verdi bana ağaçlar, yeşertti umutlarımı yağmurlar, iyi ki beni sırtımdan vurdun! ...Artık benim üç sevgilim daha var...Ne mutlu bana ki çok büyük Allah'ım var...
” İyi bir insan öldüğünde ona ağlamayın, asıl onu kaybeden topluma ağlayın.” diyor Farabi... Ben gidenlere acıyorum...
Milyonlarca kalem çıkaran
Ağaçlarım vardı benim
Ellerime hiç değmeyen
Ellerine nispet
Rüzgârlar okşardı saçlarımı
Senin, o duygusuz,
Kupkuru gözlerin varken
Sen hayallerimi yıkarken,
Yağmurlar yıkardı umutlarımı
Hal böyle iken
Seni, ne diye sevdim ben
Harika dizeler çok hoşuma gitti, anlamlı ve içten gelen duygular kalemine gönlüne sağlık Mehmet kardeş. Sağlıcakla kal....
TÜM YORUMLAR (4)