Seni neyleyim Şiiri - Muharrem Tüylü

ne heycanla başlamıştım bu hayata
ne ümitler yeşermiştı gönül bağımda
günler geçtikçe ümitlerim bitti küle döndüm
ben hayata hayat bana küstü seni neyleyim

binlerce çabamı görmemezlikte geldin
duyguyum duyguluyum beni hiç görmedin
bir kere niçin yaşadıgımızı hiç düşünmedin
ben hayat hayat bana küsmüş seni neyleyim

yıllarca seni beklemekte ben yoruldum
sana ne söylesem tersini gördüm
iyi olacam derken kötü gün gördüm
ben hayata hayat bana küsmüş seni neyleyim

seninle yoları ayırmakla bitti işimiz
artık arama sorma olmaz seninle işimiz
bundan sonra sensız geçecek günlerimiz
ben hayata hayat bana küsmüş seni neyleyim

dünyada sadece para pulla sadet olmaz
agaçsız gülsüz bahçeye kuşlar bile konmaz
sevginin aşkın oldugu yerde insan kovulmaz
ben aşkı sevgiyi görmedim seni neyleyim

bahar ayında açan çiçek gibiyim
,kopartın beni solmak üzereyim
hakkın yoktu bu hayatta üzdün beni
ben sensiz sen bensiz olacan artık

aç kalsam bir lokma ekmek istemezdim
ne alsan ne yapsan gönül koymazdım
senin cimriligine inan hiç dayanamadım
ben hayata hayat bana küsmüş sen neyleyim

şair muharrem bu yaralar hiç kapanmaz
gençler mutlu olmadımı hiç dayanılmaz
bizim zamanımızda hiç böyle olmaz
ben hayata hayat bana küşmüş seni neyleyim