Seni Neden Seveyim a Şiiri - Doğan Çeçen

Seni neden seveyim?
Yüzün güzel diye mi,
Gözlerinle kandırdığın her adam gibi beni de mi kandırırsın?

Sözlerin tatlı ama,
Rabb’imin ayetleri kadar samimi mi?
Ben, kalbimi sadece güzelliğe mi açayım?
Güzellik geçici…
Peki ya takva?
Sende var mı?

Seni neden seveyim?
Gözlerimin gördüğüne değil,
Kalbimin sezdiğine güveniyorum artık.
Nefsimle değil, ruhumla sevmeyi öğreniyorum.
Sen ruhuma değebiliyor musun?

Bir adam, aşkını helal kılmak ister.
Ben seni duayla isterim,
Ama sen o duaya amin diyebiliyor musun?

Seni neden seveyim?
Sevgi imtihansa eğer,
Sen sabrı biliyor musun?
Yokluğa razı mısın?
Yorulunca kaçanlardan mısın
Yoksa dua edip yürüyenlerden mi?

Bir kadın, kalp ister;
Ben de bir kalbe talibim.
Ama içinde şüphe, kibir, gösteriş olmasın…
Ben sevdiğim kadında,
Hz. Meryem’in suskun vakarını,
Hz. Hacer’in tevekkülünü ararım.

Seni neden seveyim?
Adını andığımda,
Kalbim secdeye gitmiyorsa ne fayda?
Sana baktığımda,
Aklıma Rabb’im gelmiyorsa,
Ne anlamı var gülüşünün?

Ben sana kalbimi vermem,
Eğer sen onu dünya ile dolduruyorsan.
Ben sana sırtımı yaslamam,
Eğer sen her rüzgârda savruluyorsan.

Seni neden seveyim?
Çünkü sevmek dua etmektir aslında.
Ve ben dua ederken,
Yanıma şirk katmam.
Sen, aşkın tek ilahı olmak istiyorsan
Ben yokum.

Ama…
Eğer sen de
Kalbini Yaradan’a yatırdıysan benim gibi,
Eğer sen de aşkı değil,
Aşkın sahibini önemsiyorsan,
İşte o zaman…
Seni sevmem için bin sebep var.