Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Hasret kokusu sinmiş mısralarnıza. Tebrik ederim, gerçekten hoş bir şiir.
sımsıcak bir anlatım..tebrik ederim..
sevgiler..
nurcan..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta