Seni nasıl unutayım anam-babam
Bu sarı başaklar böyle dalgalanırken?
Bu buhar topraktan böyle yükselirken,
Bu güneş kayalıkları böyle yaldızlarken,
Bu serin gölgeler ikindi güneşinde böyle uzanırken?
Ben seni nasıl unutayım
Yaşanırken?
Sen değil misin bu kayalıklardan dökülen su?
Sen değil misin sulardaki bu duru çakıltaşı,
Bu görkemli çınarlar,
Bu tepeleri okşayan yeşillikler?
Sen değil misin bu ıtır kokusu, bu ormanlar,
Sen değil misin bu üstümden vurup geçen
Zamanlar?
Yaşamın çekirdeği, tohumu olmuşsun benim için,
Arzı endam ediyorsun nereye baksam;
Bazen bir dalda çiçek misali,
Bazen altın kanatlı bir böcek gibi,
Ya minarelerle boy ölçüşen bir nazlı kavak,
Ya bir görkemli çınar gölgesi,
Pırıl pırıl bir gelin teli,
Veya
Su sesi.
Nasıl unutayım seni anam-babam?
Seni unutmak demek; yüreğimi unutmak demek,
Canımı unutmak,
Anılarımı unutmak,
Bedenimi, ruhumu unutmak demek.
Seni unutmakla eş anlamda değil midir
Ölmek?
(DEĞNEKSİZ ÇOBAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 19-20/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 7.9.2004 12:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!