Seni Nasıl Sevsem Bilmem Ki

Biliyor musun,sana olan tutkunluğum.
Yazmak,çizmekle geçecek gibi değil.
Hiç yaşamadığım,kadar sessiz,
Soğuk gecelerde dört duvarın koynundayım.
Aslında, ne yazsam boş,sen hiç yazdıklarımı okumadın ki,
Sana nasıl yazıldığımı hiç anlamadın ki..
Bu gece, sana ne anlatsam, ne yazsam bilmem ki.
Yüreğime düşerken yalnızlık yağmurları,
Alevlenir canlarım da ki sensizlik yangınları..
Içimi yakan hasretinle ak düşerken sesime,
Yokluğunla parçalanır dilimdeki her kelime..
Düğümlenir yüreğim sonlu geceler kururken tende.
Mahsun bakışlarımın feri söner puslu seherlerde.
Bu gece, sana sesimi nasıl duyursam bilmem ki..
Şimdi şu dağlara çıkıp içimden geçenleri bağırsam,
Yada yağmur altında yürüsem de ıslansam,ıslandıkça iliklerime kadar üşüsem.
Şu yorgun düşmüş, yüreğimi kavuran,yangınlar sönermi ki..
Yumruk yumruğa kör geceyi kırsam, Bekleyişimin acımasız titremesi geçermi ki.
Kendimi kaybedip,kadere isyan etsem Uzak olan mesafeler tükenirmi ki..
Bu gece,nasıl senin yanında olsam bilmem ki.
Seni bana getiren her gecenin sabahında,
Bir annenin yavrusunu bağrına bastığı gibi,
Bir yetimin sırtına dokunup saçını okşadığım gibi..
Sana yazdığım şiirleri gönül semaverimde demlediğim gibi,
Seni ömrüme kader diye yazıp,yüzümü güldüren,Allah'a şükrettiğim gibi..
Bir ömür,seni doyasıya nasıl sevsem bilmem ki...