Seni nasıl özledim beklenen yolcu gibi,
Sanki bir kere görsem dünya benim olacak.
Aşkın ta yüreğimde amansız sancı gibi,
İçerim alevlenip tutuşarak yanacak.
Çıkar mıyım sabaha bu yangın gecesinden,
Umudum bile yokken duvarlar ötesinden,
Özlemin cendereyi andıran pençesinden
Sen olmasan kim gelip ruhumu kurtaracak.
Özlem kabus kesildi bu zavallı başımda,
Çilelerim dikilmiş durur yanıbaşımda,
Yastır ki tutuyorum baharımda, kışımda,
Korkarım ki bu sevda ocağımı yıkacak.
Garip gönlüm görmedi ne bir bahar, ne bir yaz,
Özlemin pençesinde çırpındım avaz avaz,
Belli ki derman değil bu eleme bin niyaz,
Özlemin de olmasa neyim var ağlayacak.
(ISLAK RÜZGARLAR isimli hece şiirlerinden > 23-24/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 8.7.2004 18:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!