Seni layık oldugun yere bırakıyorum 26.0 ...

**Seni Layık Oldugun 1Yere Bırakıyorum**

Seni layık oldugun yere bırakıyorum,
Yüreğimin bir zamanlar taht kurduğu,
Ama anladım ki sen,
Değer bilmiyorsun, sevdayı hissetmiyorsun.
Bir gün diyeceksin ki, "Gerçekten acı veriyormuş,"
Bir zamanlar huzur bulduğun kalbim,
Sana sonsuz sevgisini sunarken,
Sen o elleri boş çevirdin, bakışlarıma sırt döndün.

Kimse benim gibi sevmeyecek seni,
Kapanmayan yaralarla dolu kalbin,
Bir gün gerçeği fark ettiğinde,
Geri dönmek isteyeceksin, ama artık çok geç.
Zaman öyle derin izler bırakacak ki,
Ne gözyaşı siler o izleri, ne de pişmanlık.

Her yara biraz daha derinleşir,
Ve her yokluk biraz daha yankılanır.
Sevdiğin kadar varsın,
Sevmediğin kadar da eksiksin.
Beni bıraktığın boşlukta,
Kendinle baş başa kalacaksın,
Ama artık bu sessizlik,
Sana huzur değil, azap verecek.

Hayat bana bundan öğretti;
Sevmenin ağırlığını, sevginin gelmediğini,
Ve herkesin hak ettiğini. Bir gün yaşayacağını.
İşte bazı yaralar sardıkça kanar,
Sen de öyle sardıkça kanayacaksın.
Yaptıkların seni de bulacak,
Bir gün bu gerçek seni bulacak, bir tokat gibi,
Sessiz bir odada yankılanan pişmanlık gibi.
Bütün öfkeni, inkârını kustuğun o an,
Ben çoktan gitmiş olacağım, oğlum.

Seni layık oldugun yere bırakıyorum,
Kaybolduğun vicdanının gölgesinde,
Beni kaybetmenin ağırlığıyla boğul diye.
Ve bil ki kimse benim gibi sevmeyecek seni,
Kimse benim gibi yarım kalmayacak senin yüzünden.
Her adımda eksikliğimi hissedeceksin,
Her sessizlikte sesimi arayacaksın,
Ama bulamayacaksın.

Sevdiğim kadar varsın,
Sevdiğim kadar yarsın,
Öldüğüm kadar hissedersin beni.
O yüzden seni layık oldugun yere bırakıyorum,
Vicdansızların arasına,
Hak ettiğin soğukluğa terk ediyorum