Seni Kopuzundan Tanıdım

Gönül ağrıma girip dolu dizgin sürdüğün
Dört yanım nal sesleri...kopuzundan tanıdım
Dağları sakınmadan ta Tuna'dan gördüğün
Turnanın kanadında tutuşup da kanadım
Havzanın hançeriyle çamurlu sesi söksen
Medet bekliyorum,akan sular sen koksan

Kıvrımlı kıyıların içinden çıksın gölgem
Topla eşyalarımı ve götür dirhem dirhem
Getir gökteki şi'ri,gözlerime sür merhem
Bayrak alını da al yollara koyul dersem
Cisil cisil ağlayan yürek notamı yaksan
İşim acele haydi saz tellerime baksan

Yerle bir etsen beni,tezeneler ağlasın
Elifleşsin kilimim, düğümleri bağlasın
Palandöken sesi ol! dermanımı sağlasın
Kar,boranı kovala çağlayanlar çağlasın
Sonra bir dağ başında yellerle bana aksan
Er'lik eline sarıp efsaneleri taksan

Yahşi köklerimi de toplasan coğrafyamda
Beğlerin atlarında attığım her taframda
Ata mağarasında,kıl çadırda,kayamda
Türkelinin gölleri kurumadan mayamda
Bedenimi oyulmuş ağaçlara sen soksan
Kutlu dağımdan "göç,göç" diyen sancılı oksan

Kara-kum çaylarında boğuşmaya var mısın
İki ağaç arası, koşuşmaya var mısın
Diz çöktüm,saygı ile buluşmaya var mısın
Tepedeki ışıkta tutuşmaya var mısın
Su yüzlü nehir kokan destanlarımda tek, sen
Bir de kurdu,kuşuyla TÜRK otağımı döksen

Yoğurt,ayran,kımızın tadıyla gelsen bana
"Petir ekmeği"ni de getirirsen yanına
Hüzünü ekmem gönül sofrana anlasana
Yörük çadırından duman tüter her ânına
Başımı yasladığım Hazar'dan yom'u sıksan
Steplerimde âhı, varlığınla sen yıksan

Sen,sen,sen... tarihimin başucunda yine sen
Ya da râm olmuş gönül verandasında esen
Ata motiflerimde çizdiğim desen desen
Nazlı Anadolu'mdan burçak burçak seslenen
Ey TÜRK,başı dönen sözler hep seni koksun
Yine yazarım çünkü ben de çoğalan çoksun