Seni Konuşmak Şiiri - Aziz Dengiz

Gün geçmiyor ki aklıma bir şiir gelmesin
Gençliğimin bu fevri gecelerindeki hevesim
Ben de sana dair cümleler devşirmesin
Maksat seni konuşmak ya
Bahane bunların hepsi
Senden söz açmak asıl önemlisi
Gözlerine tekrar tekrar vurulmak
saçlarını koklamak
Kıraç toprakların suyu çektiği gibi
İçime çekmek seni
Sonra sarılmak sana geceler boyu
Uyandığında bir daha göremeyecek gibi

Varsın sözlerim çirkin cümlelerim sanattan yoksun olsun
Yeter ki her harfinde bir sen olsun
Ve sona erecek olan ne varsa
Ve başlayacak olan şey neyse başlangıcı hep senle olsun

Of yine saçmalamaya başladım galiba
Özür diliyorum sen haklısın açmamalıydım bu konuyu
Çünkü biz öksüz bırakmalıydık duyguyu
Çünkü biz rızamızla kapatmıştık bu konuyu
Çünkü biz rızamızla başlatmıştık bu avuntuyu...

Duydum ki bugünlerde hayırlı bir kısmet peşindesin
Başka eller, başka gözler, başka yüzleri sevme arifesindesin
Neylersin bu hayat böyle geçmez ya
Sen de tutunmalısın bir dala
Götürmeli seni uzaklara
Benim olmadığım neresi varsa
En uzaklara
Kapanmaz yoksa kalbinde açtığım yara...

Yaz yaz gelmeyecek bu cümlelerin sonu
İyisi mi kapatayım kendi ellerimle açtığım bu yolu
Kalbime baktım da ne kadar da dolu,
Sevgi mi? nefret mi? Bilinmez
Bu saatte nedir beni bu kadar yazdıran
O da bilinmez doğrusu
yazı işte bir gönül avuntusu...