Seni Kimse Görmesin Şiiri - Abdullah Gençay

Ne duysunlar sesini, ne görsünler gözlerini
Sis insin, perde çekilsin bakanın gözlerine
Lal olsun dilleri, konuşamasınlar seninle
İnci ol saklan istiridye kabuklarına, seni kimse görmesin

Saklamam mümkün olsa, saklarım sonsuza kadar
Gözlerime hükmede bilsem, kırpmadan bakarım, ölene kadar
Kelebek kadar narin, çiçekler kadar güzelsin
İnci ol saklan istiridye kabuklarına, seni kimse görmesin

Hiç bir ressam, çizemesin resmini
Uykuların bölünmesin, kabus girmesin rüyalarına
Hep baharı yaşa, kış girmesin hayatına
İnci ol saklan istiridye kabuklarına, seni kimse görmesin

Dağlarla konuşsam biliyorum, heyelan olacak
Okyanusla konuşsam, kabarıp herkesi yutacak
Seni bir çiçeğe benzetsem, illa ki bir gün solacak
İnci ol saklan istiridye kabuklarına, seni kimse görmesin