Seni Kimbilir Kaç Kere Aldattım Hayalinle

gittin
ardına bile bakmadan kalbinin
oysa kal diyecekti kelimelerim ayaklarına sarılıp.
utandı kendinden ayrılık yüzüme baktığında
ve ben gittiğini daha söyleyemedim kendime
seni kimbilir kaç kere aldattım hayalinle
içimdeki yağmuru tazeledim
hangi türküye tutunduysam
üşüdü parmak uçlarım
mısraların yolu gözyaşlarıma çıktı

sabah bulutların üstüne olur yağarsan göğe
kapıda bekletmez şeytan hiçbir günahkarı
uyan, gel, sarıl ne olur
bu hayal sen geldiğinde vucüd bulur
hatıralar aklımı çalar durur....
hangi köşeye baksam gölgene yol alır kuşlar
kanatlarına ayrılık bir kurşun sıkar
hava, su, kan yaralandı
bu hayatsızlık hayata kaldı

ahh şu ayazlar habire gelir çatar yüreğime
bu yalnızlılığı sen giydirdin üzerime
kal diyecektim oysa şehirlerim gidişinle tutuşurken
dinle biraz,yağmurlar dizilecek yoksa yıldırımlara
esip gitme rüzgarını bekler bulutlar
tuhaf bir ölüm karşılar beni
ne zaman gelsem yokluğuna
kal diyecekti oysa seni delicesine aldatan biri
gerçekler arasında azınlıktır hayalleri..