Seni Kendime Anlattım

Su gibi anladım onu ona baktıkça gördüm sarap gibi gider bir gün bende Kuru bir sahrada boğulurum.
Dedimki artık tepeden tırnağa senle boğuldu nefesim oldun inancım oldun
Dediki bülbül bir gül için kafeste sen neden benim için yandın ateşte...
Yalınızlıkten olsa gerek dedim bırak kaderinle yaşatayım seni...
Kıyamete kadar gözüm yok nasılsa oraya karışıma gelirsin ömrüm
Dedimki şiwan ın halından anlasa sen anlarsın
Dediki sen anlamadın ben bir Perizade
Sen bensiz bir hiç bir aşık için geri zade
Dedimki ruhum anladı çıkmasını istersin
Çıkar sen istersen nasılsa huzuruna gelirsin
Sadece güldü ve gözlerime baktı
Koynumdayken nergis gibi gittiği an diken gibi
Dedimki dizinde bırak yatayım
Dediki aşık herdem yolcudur o kervana ben katılmayayım
Tüm gün Gözlerim onun dudağından çıkan bir sözü bekler
Dudaklar konuşunca Koşar koşar ruhum orda çocuk gibi ağlar
Daha az eziyet edecekmiş mahşer gününe kadar
Mahşerde fazla bekletmeyin bırakın gitsin anlamaz ne varsa ben çekerim o yanmasın ateşte
Dedimki gözlerin bir mayın gibidir basmadan geçemedim
Dediki görmedenmi bastın ?basarsan parçalamıştır yüreğini
Dedimki meyve gibidir sana yazdığım şiirim meyvesiz aşk ile yaşamaz gönlüm
Birgün dediki biraz kendine bak neden bu hala getirdin kendini
Dedimki istersen aynaya bak neden heba olmuş olsun ömrüm
Şiwan Ali yilmazdağ