Seni kendimden bile kıskanıyorum

seni kendimden bile kıskanıyorum

sana uzanan ellerimden
sana bakan o gözlerimden
dilimden cıkan tatlı sözlerden
seni senden çok seven kalbimden
sana dokunun tenimden bile
seni kendimden bile kıskanıyorum

kıskanmanın sınırı olmaz canım
seni güneşten aydan senden bile
kıskanıyorum
kıskanmak aşkın kanunudur
ançak gercek seven sevdiğini kıskanır
gittiğin yollardan içtiğin bardaktan
dokundugun tabaktan
eline aldıgın cataldan bile kıskanıyorum
sana dokunun herşeyden kıskanıyorum

varsın bana cahil desinler
pezevek olmaktan iyidir canım
varsın geri kafalı desinler
karısını sevgilisini paylaşmaktansa
bir deli seven olarak kalmayı tercih ederim
ne yapayım işte seni kendimden bile kıskanıyorum

02 53 06 12 2015
şiir:Mustafa Seven Kalp