Bütün özlemlerin hasretleri sanki içimde
Dayanılmaz bir yük, dağlar kadar yığılı
Sessiz figanım arşa erdi, hiç duyan yok
Amansız fırtınalar dinmek bilmiyor ruhumda
İklimlerden kıyametler kopuyor boz bulanık
Bahtıma yazılmış kaderime boynum bükük
Tehna sokakların, kuytuları meskenim oldu
Kırılmış bir vazoyu andırırken susuz gönlüm
Güzden kalma, sararıp solan kuru çiçek gibi.
Kayıt Tarihi : 4.1.2017 13:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!