Seni kaybetmekten korkuyorum

SENİ KAYBETMEKTEN KORKUYORUM

Ne zaman aynaya baksam
Bir hayal gibi seni görüyorum
Burnumda sefil bir ayrılığın kokusu
Seni kaybetmekten korkuyorum
Seni görüyorum
Sana sesleniyorum duymuyorsun
Sonra hasretini özlemini bırakıp
Bir karartı gibi kaybolup gidiyorsun
Yokluğunun ilhamıyla
Ne zaman hece hece satır satır
Seni anlatan bir şiir yazsam
Hemen bir hüzün çöküyor yüreğime
Parmaklarım titriyor yazamıyorum
Ya da
Yazdıklarımın boşluğunda kayboluyorum
Geceleri ne zaman
Tebessümün düşünce aklımın kıyısına
Tam uykunun mahmurluğunda
Gelip kirpiklerimde bağdaş kuruyorsun
Susuyorsun konuşmuyorsun sadece ağlıyorsun
Göz pınarlarımdan
Gözyaşı olup sesizce akıp gidiyorsun
Ne olur gitme kal diyorum
Gidersen bir daha dönmezsin
Seni bir daha göremem diye korkuyorum
Ama sana gitme kal demeye
Söyleyecek bir söz bulamıyorum
Ve seni kaybetmekten korkuyorum

ZÜLFÜ KILIÇ