Seni Kaybedersem Aman ALLAH'ım Seni

Sen beni hep gülerken gördün değilmi
Ya ağladığım geceler kadere isyanlarım
Sen beni hep mutlu sanıyorsun değilmi
Ya umutsuz kalbimdeki özlemlerim
Sen beni yıkılıp yerlerde görmedin değilmi
Dost sandıklarımdan yediğim darbeleri
Sen benim kaldırım taşlarında sabahladığımı
Köşe başlarında seni gözlediğimi
Sen yazdığım isyan mektuplarını okumadın değilmi
Sayfa sayfa alıcısı olmayan yırttığım
Sokak lambası altında biriken izmaritleri
Ya o mürekkebi bitik vefakar kalemleri
Sen gülen gözlerimle sevecenliğimle
Yalnız senin tanıdığın yüzümle tanıyorsun beni
Oysa ben kahreden gecelerde isyankar
Sevgilere hasret arkasından vurulmuş biri
Hayatı boyunca hep yarım kalmış sevgileri
Bağrını döğmekten ellerinde kan izleri
Sensiz geçen gecelerde bana gelen halleri
Bilmiyorsun değilmi iki büklüm halimi
Saçlarıma düşen karbeyazını
Göz altlarımı kaplıyan mor lekeleri
Herşeyden öte gözyaşımdan oluşan dereleri
Ya hıçkırıklarımla yaptığım besteleri
Bilemessin bebeğim bilemessin
Ben hep yaşadım ömrümce sefilleri
Aradım aradım bulamadım
Bulduğumdada hep kaybettim sevgileri
Unutulup gitti kalmadı artık geçmişin izleri
Seni kaybedersem aman Allah'ım seni
Tam mutluluğum kaderim dediğim seni
Bilmelisin işte ozaman ölüm bile kurtaramaz beni
Toprağın altındada dinmez isyanım
Dokuz şiddetinde deprem olur
Yıkar geçerim yerleri gökleri
Cehennem ateşide olsa yakamaz
Sadece ben yakarım yemin sana heryeri
Yaşatırım tüm canlılara Dünya'da mahşeri

Y.Tar 12-11-2002 Saat 19.30