Seni Karşıma Kim Çıkardı Şiiri - Filiz B ...

“ Genişleyen göğüs kafesimde kuş olmuş bedenin
İçime hapsolmuşsun fark etmeden, özgürlük arıyor ellerin
Çığlık çığlığasın içimde, kopmuş ses telin
Halâ sevgine yanıt bekliyor gençliğim

Aklımdan çıkmayan jest ve mimiklerinin arasında arıyorum kimliğimi
Unutuyorum tüm bildiğimi, sanki gözlerinin içi beş metrelik çukur gibi
Aklım zararına da olsa düşünürken geleceği
Ya gelmezsen benimle, kalbimi kime emanet edeceğim?

Aslına bakacak olursak ölmeliydim şimdiye kadar
Kader diye adlandırdığım her olayım ruhuma zarar
Ziyanı yoksa bile bir yolu illa ki var
Ne demiş şair; dürtme içimdeki narı, üzerimde beyaz gömlek var

Stresimi azaltamaz çarşılar ve pazarlar
Kayalıklardan atlayıp ölmek var ne zamandır aklımda
Kafamı patlatıyor cevapsız kalan sorular
İnanmaya başladım, benim aklımla zorum var

Çünkü insan ölmek istemez sık sık ve özenle
Bunca zaman kendimi tembihledim sevgiye özenme
Seni karşıma kim çıkardı bilmiyorum
Tanrı’yla kavgam belki bu yüzdendir

Hüznüme değil mutluluğuma davet ettim kalbini
Acıdan, kırk yerinden büküldü ciğerlerim
Sevgi zor işmiş, sonunu düşünmedim
Sevgi zor işmiş, ben böyle öğrenmedim

Oysa insan sadece sevmek ister veyahut sevilmek
Günlerdir kafamda yankı yapıyor sorular ve bilinmezlik
Dişlenmiş geleceğimle geldim sana
Belki bu yüzdendir içimdeki büyük pişmanlık

Herşey güzel olacak diye inandım, ellerin güzeldi
Sonumu bilmesem de yürümek seninle paha biçilemezdi
Sahtelikten arınmış sadeliğine bulanmıştım
Bu yüzden ısrarla istedim ve olmadı bir geleceğimiz

Şuna inandım şu yaşımda; çok istersen olmuyor
Burnumun dibinde bahçeler, tek dal çiçek kokmuyor
Nasıl kör olmuşum aşkından önümü dahi görmüyorum
Yoruldum sevgilim, artık hiç bir şey kolay gelmiyor”